กิจกรรมวันแม่*

ตื่นมาสายๆ ไม่รีบร้อน.. เริ่มด้วย

ตัดผมให้แม่
(ประหยัดไป ๔๐๐ บาท ค่าตัดผมร้านที่แม่ไปตัดก่อนหน้านี้ และจากนี้ไป คงเป็นกิจกรรมประจำเดือน ฮี่ฮี่)

พาแม่ไปเดินพันทิป ๒ (บางลำภูเดิม) ตามที่แม่บอก เพราะแม่ชอบเดินตรงตลาดนัด ที่คนเอาของมากางๆ วางๆ ขาย
(แม่บอกว่า แต่ก่อนน่าเดินกว่าเดี๋ยวนี้ และจริงๆ แล้วแม่อยากเดินจตุจักรมากกว่า แต่วันนี้มันไม่มีนิ)

พาแม่ไปกินข้าวที่ Sizzler เซ็นทรัล พระราม ๒
(ต่อคิวยาวเป็นชั่วโมง คนเยอะทุกร้าน เป็นการทดสอบความอดทนตัวเอง)

..

.

สรุปว่าไอ้ที่เดินๆ ซื้อเสื้อผ้าน่ะ ก็เสื้อผ้าฉันทั้งนั้น เพราะแม่ชอบเลือกเสื้อผ้าให้ลูกสาว (ที่ชอบทำตัวเหมือนลูกชาย) ที่ไม่ค่อยจะยอมเดินซื้อเสื้อผ้าเลย เพราะขี้เกียจลอง แหะๆ (นี่แหละ “แม่”)

.

จริงๆ แล้ว ตอนแรกว่าจะพาแม่ไปหาแม่ของแม่ (อาม่าของฉันนั่นเอง) แต่เปลี่ยนใจไปวันอาทิตย์แทน เพื่อถ้วยชามของแถม เวลาซื้อรังนกไปให้อาม่า ๕๕๕ (อันนี้เรื่องจริงนะ)

.

..

สุดท้าย รู้สึกดีกับกิจกรรมวันนี้มากๆ

เมื่อก่อนคิดว่า สำหรับฉัน วันไหนก็คือวันแม่ วันเกิดก็ไม่ได้สำคัญอะไร สรุปว่า ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับวันที่(ใครๆ ว่า)พิเศษเหล่านี้ เพียงเพราะไม่เข้าใจ ว่าร้อยวันพันปีไม่สำคัญ แต่จะมาสำคัญเอาวันนี้วันเดียว ทำไมไม่ให้มันสำคัญทุกๆ วัน

แต่ว่านะ.. แม้ฉันจะเห็นว่ามันไม่ได้แตกต่างจากวันอื่นๆ แม้แม่จะไม่ได้แสดงออกว่าอยากให้วันนี้เป็นวันสำคัญ.. ฉันเชื่อว่า แม่ก็คงดีใจ ที่ได้ทำอะไรที่ “พิเศษ” (แม้เพียงเล็กน้อย) มากไปกว่าวัน “ธรรมดา” อื่นๆ

ยิ่งกว่านั้น แม่คงจะดีใจว่าแม่มี “ลูก” พาแม่เดินเที่ยว และกินข้าว ใน “วันแม่” และเวลาที่แม่มองไปทางไหน ก็เห็นลูกๆ พาแม่ของเขามากินข้าว มาเดินเที่ยวเป็นครอบครัว แม่ก็จะไม่น้อยใจเลย เพราะว่าลูกของแม่ ก็ทำเช่นกัน

แม่ไม่ด้อยกว่าใคร แม่ก็มีลูกคอยเอาใจเช่นกัน ในวันพิเศษนี้

เนอะ.. ;p